Na rynku jest dostępnych wiele nanokoloidów metali, chociaż ponad 90% z nich to nanokoloidy srebra. Przyczyną takiej sytuacji z jednej strony jest wszechstronność zdrowotnego działania srebra, a z drugiej strony najbardziej rozpowszechnione wśród producentów technologie (głównie chemiczne) otrzymywania srebra.
Tu należy krótko opisać te metody otrzymywania nanosrebra.
Główny podział metod produkcji to:
● metoda chemiczna
● metoda fizyczna
Metoda chemiczna polega na przeprowadzeniu reakcji chemicznych z udziałem związków zawierających srebro i doprowadzenie do rozdzielenia jonów srebra od reszty cząsteczki chemicznej. W efekcie powstaje jon srebra Ag+ który z natury jest niestabilny i poszukuje jonu o przeciwnym znaku. W konsekwencji może wywoływać ryzyko niekontrolowanych reakcji chemicznych. W przypadku braku stabilności jonów srebra Ag+ dla zachowania odpowiedniej aktywności biobójczej, producenci zmuszeni są stabilizować je związkami chemicznymi takimi jak krzemionki, kwasy czy polimery.
Metoda fizyczna polega na fizycznym rozdrobnieniu, za pomocą różnych technologii, czystego metalicznego srebra na drobiny metalu o rozmiarach najczęściej od 1 do kilkudziesięciu nanometrów. Srebro nadal pozostaje w formie obojętnej i stabilnej chemicznie cząstki metalu. Tak otrzymane cząstki srebra zawieszane są w środowisku odpowiednio przygotowanej wody lub innego ośrodka płynnego w którym tworzy się tzw. koloid srebra. Cząstki srebra otrzymane metodą fizyczną nie są jonami metalu, dlatego też nazywamy je często niejonowym koloidem srebra, czy też srebrem nie jonowym.
Pozostałe metale dostępne na rynku w formie nanokoloidów to:
Złoto
Platyna
Miedź